Mars heeft weer een gezicht. Toen de eerste sondes van Nasa de planeet in de jaren zeventig bezochten, fotografeerden ze een berg die er zeer menselijk uitzag (inzet). Het bleek bij nadere bestudering onzin, maar dat heeft mensen er niet van weerhouden om in de loop der jaren allerlei andere vormen te herkennen op het oppervlak.
Recentelijk nog een deur en een paar benen.
En opnieuw een gezicht. Dit keer gefotografeerd op het oppervlak van de rode planeet door de Curiosity robotkar. Dat we in dit grillige stuk rots een gezicht zien, komt door een verschijnsel dat pareidolie heet. De menselijke geest doet aan patroonherkenning. Daar zijn we zo goed in, dat we soms zelfs patronen zien waar ze niet zijn.