Een vrouw en een man hebben pijn. Beide laten dat merken in woord en gedrag. Toch nemen we de pijn bij de man serieuzer dan bij de vrouw. Hij krijgt eerder pijnstillers en zijn klachten worden serieuzer genomen. In een ziekenhuis krijgt hij eerder een grondig onderzoek naar de oorzaak van de pijn.
Het is een wereldwijd probleem, ontdekt door wetenschappers uit China, Frankrijk, de VS en Groot-Brittannië. Ze toonden grote groepen niet medisch geschoolde proefpersonen video’s en foto’s van mensen. Sommige daarvan hadden een neutrale gezichtsuitdrukking, andere hadden daadwerkelijk pijn. De proefpersonen moesten die pijn inschatten op een schaal van 1 tot 100.
Daarbij kregen de mannelijke lijders duidelijk hogere cijfers. Vrouwen, zo lijkt het, vinden we maar aanstellers. Dat vinden overigens zowel mannelijke als vrouwelijke proefpersonen. Toen de proefpersonen een oplossing voor mannen en vrouwen mochten voorstellen, kregen de mannen vaker pijnstiller, de vrouwen vaker psychologische begeleiding als medicijn.
Waar komt dit malle vooroordeel vandaan? De onderzoekers denken dat het te maken heeft met de vrouwelijke eerlijkheid. Vrouwen geven sneller aan pijn te hebben dan mannen, die zich langer groot houden. Ze rapporteren ook meer pijn. Dus nemen we vrouwelijke pijn met een korrel zout, pas als het echt serieus is, nemen we aan dat er iets aan de hand is, schrijven de onderzoekers in vakblad The Journal of Pain.