Wetenschappers hebben het moment kunnen fotograferen waarop een zwart gat een ster vangt en verslindt. Wat het extra eng maakt: het gebeurde niet eens zo heel ver van ons zonnestelsel, in een sterrenstelsel met de naam NGC 7392. Dat bevindt zich op slechts 137 miljoen lichtjaar afstand van de aarde.
De gebeurtenis, met weinig gevoel voor proza WTP14adbjsh genaamd, is niet waargenomen als optische of X-straling, maar als een heldere infraroodvlam. Ook dat is nieuw.
Zwarte gaten, als ze niet actief materiaal vangen, zijn moeilijk te zien. Ze zijn zo dicht dat de ruimtetijd er omheen kromt, waardoor zelfs het licht niet kan ontsnappen. Daardoor zijn ze onzichtbaar voor onze lichtgevoelige instrumenten. Maar een zwart gat is een kliederige eter. De gewelddadige zwaartekracht eromheen zorgt voor ongelooflijke hoeveelheden licht.
Elke ster die te dichtbij komt, wordt eerst vervormd en vervolgens uit elkaar getrokken door de immense krachten, voordat hij als een regen van brokstukken in het zwarte gat valt. Hier op aarde kunnen we dit zien als een felle lichtvlam en het geleidelijk verdwijnen van het licht terwijl de ster uitbarst en dan sterft. Dat is nu gefotografeerd.