Aardige politie krijgt bekentenis

Je hebt iemand gearresteerd voor een moord. Hoe krijg je een bekentenis? Door vooral aardig en begripvol te zijn.

In Amerikaanse politieseries spelen de rechercheurs nog wel eens good cop, bad cop. Een van de verhoorders doet aardig en eentje slaat er lustig op los. Komt de aardige weer binnen, dan is de misdadiger sneller geneigd om te bekennen, zo luidt de theorie.

Maar het is handiger om alleen de aardige politieman of -vrouw te laten ondervragen, denken psychologen van de universiteit van Montréal. Hun studie staat in het vakblad Justice Quarterly.

Zij ondervroegen 221 gevangen naar de reden dat ze uiteindelijk hun misdaad hebben toegegeven. Het opmerkelijke resultaat? Misdadigers leggen vooral een bekentenis af als hun ondervragers aardig zijn. Dat roept een schuldgevoel op, waardoor ze uiteindelijk toegeven.

Deze methode werkt vooral in gevallen waarin de politie weinig direct bewijs heeft tegen de misdadiger. In het verhoor moet de rechercheur vooral begrip tonen voor de misdaad, dan voelt de crimineel zich gerust gesteld. Als zelfs de politie begrijpt waarom hij dit heeft gedaan, dan is het minder erg.

Nog drie opmerkelijke uitkomsten:

Alleenstaande mannen bekennen sneller dan misdadigers met een gezin. Waarschijnlijk omdat ze minder te verliezen hebben en een tijdje in de cel niet zo afschrikt.

Mensen die al eens in de gevangenis hebben gezeten, bekennen sneller als er veel bewijs is. Waarschijnlijk in de hoop dat de rechter een bekentenis positief zal opvatten en minder straf geeft.

Tachtig procent van de mensen die voor het eerst in aanraking komt met de politie bekent. De helft van de recidivisten bekent.