Waarom vluchtten oud top-nazi’s zoals Josef Mengele na de oorlog na Argentinië en niet naar andere landen?
Omdat Argentinië ze met open armen ontving. Daar was in 1946 een ambitieus heerschap aan de macht gekomen: Juan Perón. Deze militair zag dat Europa en Azië dankzij de oorlog in puin lagen en dat de Verenigde Staten en de Sovjet Unie vooral gericht waren op elkaar. Nu andere langen zwak waren, kon Argentinië sterk worden, zo redeneerde hij.
Sterk worden betekende dat het land een technologische voorsprong moest krijgen. Het toeval wilde dat veel wetenschappers en technici Duitsland moesten verlaten omdat ze daar een gevangenisstraf boven het hoofd hing vanwege hun rol in de oorlog. Zo kwamen nazi-vliegtuigontwerpers als Reimar Horten en Kurt Tank naar Argentinië om daar een straaljager te bouwen, de Pulqui. Ook atoomwetenschappers uit Duitsland maakten de oversteek om Perón te helpen bij het opzetten van een kerncentrale.
Betalen
Een andere groep Duitsers, met name hoge nazi’s en oorlogsmisdadigers was welkom in Argentinië omdat ze Perón betaalden voor een veilig onderkomen. Deze groep oorlogsmisdadigers kwam hoofdzakelijk via het Vaticaan – dat valse identiteitsbewijzen uitgaf – naar Argentinië. Daar mengden ze zich onder landgenoten, zodat ze niet opvielen. Adolf Eichmann, Erich Priebke, Klaus Barbie en Josef Mengele konden op die manier hun straf een tijd lang – of soms permanent – ontlopen.
De plannen van Perón liepen uiteindelijk op niets uit. Vooral de Verenigde Staten en de Sovjet Unie ontwikkelden zich na de oorlog razendsnel tot supermachten. Ze bouwden vliegtuigen die sneller waren dan de Pulqui, die Perón onder meer aan Nederland had proberen te verkopen. De grootse plannen van Perón bleken te duur en zijn regime te corrupt.