In 1972 werd aan de Stanford universiteit in de Verenigde Staten een gemene test gedaan. Kinderen tussen de 4 en 6 jaar werden in een kamer gezet, aan een tafel met daarop een marshmallow. 
Onderzoekers van Stanford hebben de oorspronkelijke deelnemers aan het experiment opgezocht en ze gewogen. Kinderen die toen de marshmallow konden laten liggen, waren slanker dan de kinderen die de verleiding niet konden weerstaan en de eerste marshmallow toch in hun mond propten. Voor iedere minuut die de kinderen toen wachtten, zaten ze nu 0,2 procent onder de gemiddelde lichaamsomvang.
De test werd ook opnieuw gedaan met een groep kinderen. De opzet was hetzelfde: een lege kamer met een marshmallow op tafel. Over dertig jaar zijn de kinderen die het ding niet konden laten staan waarschijnlijk tonnetje rond.