Een geluid of een geur kan het geheugen activeren, doordat het direct doordringt tot het ‘emotiecentrum’.
We kennen het allemaal. Je loopt ergens en je ruikt de geur van verse koekjes. Ineens ben je jaren terug in de keuken van je oma. Ze is koekjes aan het bakken en je bent zielsgelukkig. Tot nu toe was niet bekend hoe geuren en geluiden onze herinneringen zó goed konden prikkelen.
Maar onderzoekers van de universiteit van Turijn (Italië) weten nu hoe het komt. Ze hebben ratten onder een scanner gelegd om de neurale paden van herinneringen te volgen.
De geur van pannenkoeken brengt herinneringen aan kinderfeestjes in lang vervlogen dagen.
De ratten, die eerst waren getraind om bij de geur van azijn of het geluid van een sirene een elektrische schok te verwachten, toonden aan dat geuren en geluiden een soort sluiproute hebben naar het emotiecentrum van de hersenen.
Ruikt een zoogdier iets, dan gaat er een signaal direct naar waar je emotionele herinneringen zijn opgeslagen. Een liedje van Abba zorgt voor een flashback naar het schoolfeestje in de zesde klas, de geur van kokosmat tovert het beeld van de zolder in het huis van je kinderjaren op je netvlies.
Deze plaat had een meisje meegenomen naar het schoolfeestje van de zesde klas. Stiekem vond iedereen het geweldige muziek.
Die mooie herinneringen worden bovendien steeds beter. Uit eerder onderzoek blijkt dat mensen hun slechte herinneringen vaak vergeten en de mooie herinneringen steeds meer ‘oppoetst’ tot ze van Hollywood-kwaliteit zijn.
Verwante artikelen:
